24 grudnia 1798 – Mickiewicz urodził się w Zaosiu pod Nowogródkiem (prawdopodobnie), jako drugi syn Mikołaja i Barbary z Majewskich, ochrzczony imionami Adam Bernard. Miał czterech braci: Franciszka, AleksandrJerzego i Antoniego, który zmarł jako pięcioletnie dziecko,
- 1807-1814 – uczył się w szkole powiatowej ojców dominikanów w Nowogródku,
- październik 1811 – jego ojciec zaczyna ciężko chorować i rok później umiera (dokładnie 28 maja 1812), co znacznie pogarsza sytuację majątkową rodziny. Opiekę nad chłopcami (Adam miał dwóch młodszych braci) przejmuje wuj, sędzia Medard Rostocki z Ruty,

- 4 lipca 1812 do Nowogródka wkraczają wojska napoleońskie pod wodzą króla Westfalii Hieronima i ks. Józefa Poniatowskiego. Trzynastoletni wówczas Adam widzi sąsiadów i znajomych powracających (zza rzeki Niemen) w rodzinne strony z wojskiem Księstwa Warszawskiego,
- lipiec 1815 – Mickiewicz zdaje publiczny egzamin, którym kończy naukę w szkole nowogródzkiej. Rozpoczyna naukę na uniwersytecie w Wilnie, najpierw na wydziale matematyczno-przyrodniczym, później na wydziale literatury i sztuki. Wkrótce zostaje stypendystą rządowym jako kandydat do zawodu nauczycielskiego. Studiuje do 1819 roku,
1815-1823 okres wileńsko-kowieński (studia i praca nauczyciela),
- 1817 – należy do Towarzystwa Filomatów – tajnego stowarzyszenia naukowo-literackiego o celach samokształceniowych i wyraźnie patriotycznym charakterze.
- 1818 – w „Tygodniku Wileńskim" ukazuje się pierwszy opublikowany wiersz Mickiewicza „Zima miejska", będący raczej wyrazem pilnych nauk u klasyków niż zapowiedzią romantycznego geniuszu,

- 1819 – Adam zdaje egzamin magisterski. Wraz z Tomaszem Zanem przyjeżdża do Tuhanowicz (okolice boru płużyńskiego i Świtezi); poznaje tam 19-letnią Marylę Wereszczakównę, która jest narzeczoną hrabiego Wawrzyńca Puttkamera, który był oficerem armii Napoleońskiej. Mickiewicz zagłębia się w lekturach Goethego, Byrona, Rosseau.

Od września 1819 obejmuje posadę nauczyciela literatury, historii i prawa w Kownie, pracuje tam do 1823r.,
- 21 października 1820 – umiera jego matka – Barbara Mickiewiczowa, o czym dowiaduje się dopiero na Boże Narodzenie (popadł w depresję),
- 1821 – ukochana Maryla wychodzi za Wawrzyńca Puttkamera,
- 1822 – ukazuje się drukiem w nakładzie 500 egzemplarzy pierwszy tom poezji Adama Mickiewicza - "Ballady i romanse"
- 4 listopada 1823 roku Mickiewicz zostaje aresztowany po wykryciu działalności Towarzystwa Filomatów. Pół roku spędza w klasztorze bazylianów zamienionym na więzienie.
- 1823 – ukazują się drukiem pierwsze egzemplarze "Grażyny" i "Dziadów"(cz.II i IV).
- 1824 – wychodzi z więzienia za poręczeniem Joachima Lelewela. W listopadzie otrzymuje nakaz natychmiastowego opuszczenia Wilna. Przybywa do Petersburga,

-1825 – udaje się do Odessy. Przebywa tam od marca do listopada, w tym czasie odbywa wycieczkę na Krym. Od grudnia mieszka w Moskwie, gdzie w grudniu podejmuje w Moskwie pracę w kancelarii gubernatora wojennego. Poznaje Aleksandra Puszkina,
- 1826 – wydaje "Sonety krymskie". Często improwizuje,
- 1827 – pisze "Konrada Wallenroda",
- 1828 – wyjeżdża do Petersburga
* 1829-1830 etap romantycznych podróży
- 1829 – opuszcza Rosję i rozpoczyna podróż po Europie Zwiedza Berlin, Drezno, Pragę, Karlsbad, Weimar, Frankfurt, Strasburg, Szwajcarię, Włochy, Rzym. W Berlinie jest słuchaczem wykładów Hegla, podczas pobytu w Weimarze spotyka Goethego,

- 1830 – odwiedza kolejno: Neapol, Pompeje, Sycylię, Asyż i Mediolan,
- 1831 - wyjazd z Rzymu do Paryża, a stąd do Drezna. Zatrzymuje się w Poznaniu. Przez jakiś czas mieszka w Łukowie u hrabiego Grabowskiego. Próba przekroczenia granicy na Prośnie. Pisze wiersze o tematyce powstańczej: "Reduta Ordona", "Śmieć pułkownika", "Nocleg", "Pieśń Żołnierza",
- 1832 – opuszcza Poznań; ostatnie tygodnie pobytu w Wielkopolsce spędza w Choryni. Tłumaczy "Giaura" Byrona, publikuje balladę "Ucieczka". Opuszcza Wielkie Księstwo Poznańskie i przybywa do Drezna. Pisze wiersz "Śniła się zima" oraz list do Lelewela. Udaje się w odróż z Drezna przez Norymbergę, Strasburg do Paryża. Pisze "Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego" i III cz. "Dziadów",

- 1833 – redaguje czasopismo emigracyjne "Pielgrzym Polski". Wraca do Paryża; rozpoczyna pracę nad "Panem Tadeuszem".
- 1834 – w Paryżu ukazuje się "Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie" .
- 22 lipca – ślub z 14 lat od niego młodszą Celiną Szymanowską,
-1835 – rodzi się najstarsza córka Mickiewiczów, Maria,
- 1838 – rodzi się syn Władysław,
- 1839 – jedzie do Lozanny, gdzie zostaje profesorem literatury łacińskiej,

Pomnik Adama Mickiewicza w Krakowie

-1835 – rodzi się najstarsza córka Mickiewiczów, Maria,
- 1838 – rodzi się syn Władysław,
- 1839 – jedzie do Lozanny, gdzie zostaje profesorem literatury łacińskiej,
- 1840 - powstają liryki lozańskie, na świat przychodzi jego córka Helena. Wraca do Paryża, obejmuje stanowisko profesora literatury słowiańskiej w College de France, 22 grudnia wygłasza pierwszy wykład,
- 1841 – po śmierci Niemcewicza zostaje prezesem Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu. Pierwsza wizyta Andrzeja Towiańskiego u Mickiewicza, który uwierzywszy w jego opatrznościową misję, staje się gorliwym wyznawcą jego nauki,
- 1842 – rodzi się syn Aleksander,
- 1843 – wyjeżdża do Brukseli, stamtąd do Lozany,
- 1844 - zgłasza rezygnację ze stanowiska prezesa Wydziału Historycznego; zawieszony w prawach wykładowcy m.in. za propagowanie towianizmu. 21 maja wygłasza ostatnią prelekcję,
- 1845 – narodziny syna Jana. Pobyt w Szwajcarii, gdzie kontaktuje się z Towiańskim.
- 1846 – zrywa kontakty z Towiańskim.
- 1848 – wyjazd do Rzymu, spotkanie z Zygmuntem Krasińskim. Tworzy legion polski (tzw. Legion Mickiewicza), którego celem było uczestnictwo w walkach z Austrią o wyzwolenie Włoch. Dwukrotnie zostaje przyjęty przez papieża Piusa IX..
- 1849 – wychodzi I numer "La Tribune des Peuples" ("Trybuny Ludów"), którego redaktorem jest Mickiewicz,

- 1850 – narodziny najmłodszego syna Mickiewiczów, Józefa,
- 1852 – nominacja na bibliotekarza w Bibliotece Arsenału w Paryżu,
- 1853 – rozpoczyna działalność w Radzie Szkoły Polskiej w Batignolles,
- 1855 – śmierć Celiny Mickiewiczowej. Wyjeżdża do Turcji, oficjalnie w misji naukowo-badawczej, finansowanej przez rząd francuski, nieoficjalnie jako agent księcia Adama Czartoryskiego. (Jechał tam wraz z Henrykiem Służalskim i Władysławem Czartoryskim). Przybywa do Konstantynopola, później przebywa w Burgas, w obozie wojskowym Michała Czajkowskiego (Sadyka Paszy),
- 26.XI.1855 – Mickiewicz umiera nagle w Konstantynopolu. Przyczyna śmierci jest nieznana; najczęściej podaje się, że była to cholera azjatycka.
- 1856 – zwłoki Adama Mickiewicza przewieziono do Francji na pokładzie statku "Eufrat"; pogrzebano 21 stycznia na cmentarzu w Montmorency pod Paryżem.
- 1890 – przewieziono z Paryża (przez Wiedeń) prochy poety złożono 4 lipca w krypcie katedry wawelskiej w Krakowie.